Fourteen

Paunawa: Lubhang ma-emong post, maaring i-click ang x-button sa itaas. :))

Naramdaman mo na ba na parang wala ng spark 'yung relationship mo sa isang tao? Oo, mahal mo siya pero hindi ka na masaya. Oo, mahal mo siya pero hindi mo na kayang tanggapin lahat ng ginagawa niya-parang sila Popoy at Basha sa One More Chance, pero ayaw mo pa din bumigay, naniniwala ka pa din na isang phase lang 'to ng relasyon niyo na kaya niyong pagdaanan at pagkatapos noon, okay na ulit ang lahat.

Naramdaman mo na ba yung sobrang kasiyahan mo kinabukasan magiging kalungkutan -walang pahintulot, walang babala-biglaan.

Nagugulahan ako, ayokong bumigay pero sa tuwing nakikita ko siya, nalulungkot ako, nalulungkot ako dahil baka ako ang maging dahilan ng pagsisi niya sa huli, nalulungkot ako na hindi niya nagagawa ang mga bagay na gusto nyang gawin dahil ayaw kong pumayag, nalulungkot ako dahil natatakot ako na ang maging kapalit ng kalayaan niya na gawin lahat ng gusto niya ang ang kalayaan niya mula sa akin. 

Pero 'diba sabi naman nila, kung kayo, kayo. Kung hindi, hindi. May mga taong sadyang ibinigay sa atin upang turuan tayong magmahal, lumuha, magalit, tumawa, maglambing, maging mga tao na ni sa hinagap ay hindi natin inakalang magiging tayo- at sa oras na natuto na tayo, matatapos na ang kanilang misyon at iiwan nila tayong nakatayo sa sarili nating mga paa-malakas, hindi mabubuwal at mas mabuting mga tao.

Pero ang masakit doon hindi nila tayo tinuruang maging handa sa oras na lilisan na sila....

Nagugulahan ako, pero iisang bagay lang ang alam kong malinaw- hindi ko pa kayang maiwan, hindi ko pa kayang bumigay-parang bisyo, kahit alam mong nakamamatay, sadyang mahirap tigilan-hanggang hindi pa iniinda ng katawan mo ang lahat ng sakit-sige pa din.

Pasensya na sa ka-dramahan, nasipa ng kabayong pula e.