Nueva Viscaya

Napadpad kami sa kapit-bahay na probinsiya ng Nueva Ecija, ang Nueva Viscaya. First-time ko makapunta doon. Akala ko parang kamukha lang din ng Nueva Ecija at Bulacan ganun. Pero nung nakasakay kami sa bus habang papalayo sa CLSU, unti-unting sumisilip ang mga bundok at unti-unti din kaming nahuhulog sa upuan ng bus dahil OA sa pagkazig-zag yung daan sa Carranglan at Sta. Fe. Super kapit ang kailangan kasi "S" shaped ang daan tapos paakyat pa. Grabe. Masakit sa katawan in fairness, kaya pala apat na oras ang biyahe eh.
Tapos biglang malamig yung hangin kasi ng paakyat na ng bundok, parang Baguio pala siya, malayo sa Nueva Ecija.

NVSU. (Nueva Viscaya State Univerity)
Kaya pala kami nagpunta sa Nueva Viscaya eh para um-attend sa CVSLA (Cagayan Valley Student Leaders Assembly) , hindi ko ba alam hanggang ngayon kung bakit invited kami eh hindi naman kami kasama sa Cagayan Valley Region. Pero ayos lang, cool ang experience. Challenging tumakas sa boring na speakers at session kasi isang kilometro ang layo ng venue sa dormitory na tinutulugan namin, at hindi lang yun- may isa pang challenge dahil nasa itaas ng bundok ang dorm. Kaya kinakailangan ng koster (coaster pala) para makapunta kami doon. At malayo din yung kainan sa seminar venue, parang may kasalan tuloy sa Padilla Hall ng NVSU. Namuhay din ako ng tatlong araw ng walang Jollibee, kanda-haba ang leeg ko tuwing may bayan na madadaanan para makakain ng Jollibee pero wala talaga. In-enjoy ko na lang yung mga bundok at christmas lights ng ilang videoke bar.

Sabi ko nga, masaya ang experience. Kabilang ako sa "minority group" na pinangungunahan ni Emperatriz Darrina at Mahal na Pangulong Freda. Faction ng CLSU, AU, SJCC at CGC. Mamatay ka kakaisip ng ibig sabihin ng mga letseng acronyms na yan, tinatamad ako mag-type at tsaka wala naman akong talent fee na matatanggap sa pagpa-plug ng mga school na 'yan. Pero friends ko lahat ng mga kasama ko dyan- promise. Kami-kami lang nagkakaintindihan sa seminar. Bakit? kasi una, camwhores kami; pangalawa, matatakaw kami (kaya nasasabihan na galing daw kami sa PGU (Patay Gutom University)- wala kaming time para patulan yung mga taong nagsabi nyan-bahala sila sa buhay nila basta kami nagbayad ng P650.00 sa pagtira namin sa Nueva Viscaya.Wag lang silang tutungtong sa ECIJA at ipapatira ko sila sa mga friends ko mga bundok ng Carranglan, Lupao at San Jose.); pangatlo, pare-pareho kaming madaldal at mahilig kumanta lalo na ng Skyline Pigeon at Can You Feel the Love Tonight (syettt).

Nagmamaganda sa harap ng DFTC (tirahan namin sa bundok)

success!

nagawa ko!

nagtagumpay ako!

hindi talaga ako natulog.

maliligo na ako ngayon. :)

baboosh.

sa lahat ng pupunta sa World Youth Alliance-Asia Pacific Convention, kita-kita na lang tayo.

Ingat sa pagbiyahe. May God Bless Us. Amen. :)

tipa. tipa. tipa.

wala na talaga 'tong tulugan.

baka hindi ako magising mamayang 4AM at maiwanan ng bus.

3rd anniversary pala namin ng Mahal ko, hindi kami nag-date syempre. :)

floating student.

Kung may floating teacher sa mga public schools, masasabi kong meron din floating student- ako yun.

Minsan nagtataka nga ako kung normal ba ako o hindi, kasi kahit na napapaligiran ako ng mga nerd kong classmate, hindi pa rin nila ako naaakit na mag-review ng lessons isang gabi bago ang quiz at exam, sa halip na 30 minutes bago mag-exam magbasa ng mga notes, mag-memorize ng formulas at gumawa ng mnemonics sa hangin.

Hindi naman ako nerd, hindi din ako yung pinaka hindi matalino sa klase, kumbaga, wala lang, playing safe ng lola mo. Nagre-recite sa klase pag nabunot yung class card, nakita yung pangalan sa seat plan at tinapik ng teacher. Minsan nakaka-tsambang mag-highest sa exam at quizzes dahil naka-10 points sa 20 points essay. Kaya siguro floating ako, walang "label" na maipapakat sa akin.

Kasi madalas bully din ako, lalo na kapag hindi ko malilimutan ang isang bagay gaya na lang nang "Snow Beer" eka nga ng kaklase ko, kaysa sa "Snow Bear"-isang brand ng kendi na pag hinalo mo daw sa Mountain Dew kung sosi ka at Sparkle kung medyo nagtitipid ka eh parang tumira ka din daw ng Red Horse pag tinamaan ka. Kung totoo 'yun, hindi ko alam. Mas effective daw kung durog na durog yung Snow Beer. Balik sa kwento, ayun, araw-araw yata sinasabi namin yung word na Snow Beer, buti na lang hindi pikon yung kaklase ko at kaibigan ko din, hindi gaya ko.

Mahilig din akong sumali sa sa mga school activities, kahit saan ako ayain, go lang ng go, exempted dyan ang sayawan, kantahan at poster-making contest. Wala akong specialty, siguro mahilig lang talaga akong sumubok sa kung anu-ano na wala naman talaga koneksyon sa buhay ko at sa isa't-isa.

At higit sa lahat, kaya ako floating student kasi nga--- hindi ako ga-graduate sa oras. :)


Sabi nga ni Kuya Jonnie, hindi pa ako handang pumirma ng kontrata ng graduation sa isang taon.


Tama naman siya. Hmmmm.

10 hours left.

Sampung oras na lang tapos na naman ang pagliliwaliw ko sa internet at sa pakikipag-utuan sa mga pamangkin ko.


Siguro, sa tingin mo exaggerated kung sasabihin ko na mahirap maging teacher. Pero totoo 'yun. Isa sa pinaka-mahirap na kurso ngayon ang pagtuturo, lalo na kung sa state university ka nag-aaral kung saan madaling makapasok pero halos gumapang ka na, makalabas lang sa tamang oras. At lalo na kung mahina ka sa Math gaya ko (yun eh kung pinapangarap mong maituro lahat ng subject sa mga estudyante mo at may matutunan sila sa iyo, lalo na sa elementary-gaya ko.)

Pero sasabihin ko sa'yo, hindi talaga madali.

Walang chance maghabol ng back subject tuwing summer kasi required mag-summer ng dalawang taon (2nd year at 3rd year), full load pa. Tsk Tsk.

Masasabi ko na siguro ito na ang pinakamasayang parte ng pagiging Eduk schudent sa CLSU- ang sembreak. Kahit kulang isang linggo lang na walang pasok, ayos lang, at least kahit papaano nakahinga kami ng maluwag-luwag, nakatulog ng higit sa limang oras at nakakain ng tunay na edible na pagkain na luto ni Nanay.

Kahit drowing lang yung sembreak namin, ayos pa din. Madami akong natutunan sa pagpasok kahit opisyal nang dineklara na sembreak na. Eto yung ilan:

• Dahil may mga pasaway na teacher na sem-break nagbibigay ng final exams, nangangahulugan din na kailangan bukas ang opisina ng CEd-Student Council para mamigay ng Final Exam Permit. Nangangahulugan din ng meryenda overload at Dacoco overload o Ipay overload kasi hindi na bukas ang mga canteen at si Kuya Minder! (yahoo. :))

• Minsan, nakukuha sa tiyaga at charm ang mga teachers na desididong bigyan ka ng 4 o 5 para gawing mahiwagang 3 ang grade mo. Yun eh kung matiyaga ka talagang suyuin at dalawin ang teacher mo, at syempre kung likas na may kakaiba kang charm. Ayun eh.

• Minsan din, kailangan mamili ng teacher na gagamitan mo ng charm, kasi may mga teacher na sing-dumi ng kanal at sim-baho ng mga kambing, kalabaw at kabayo ang ugali. Kadalasan nilang linya:"Wag mong sasabihin na kinausap/tinext kita ha. Pag nagpunta ka, ikaw lang mag-isa dapat." Gets mo?
  

• Masarap makipag-bonding sa mga dati mong teachers o sa mga magiging teacher mo next sem tuwing sembreak, lalo na kung lagi kang nasa college kasi andun din sila kahit sembreak na.

• Minsan din, sinusubukan ka ng teacher kung hanggang saan ang kaya mong gawin para ipasa ang subject lalo na kung talagang alanganin ka. Isa lang ang masasabi ko dito: matuto kang kumilatis kung sino talaga ang concerned sa'yo at kung sino ang nakikipag-gaguhan lang sa'yo, maniwala ka, mai-ca-categorize mo talaga sila sa ganyang klase. Promise.

• Hindi madaling magbigay-serbisyo sa mga kapwa estudyante lalo na kung nire-raygun ka nila ng masasakit na salita sa mga bagay na nakikita nilang hindi maganda sa'yo. Pero ayos lang, kasi kahit papaano, naimumulat mo sila sa realidad na tao ka lang din, gaya nila, may karapatan magkamal, pumupurol ang utak dahil sa gutom at sumasablay paminsan-minsan.

• Malalaman mo kung sino ang totoo at ka-sanggang-dikit mo sa mga taong nakikipag-plastikan lang sa'yo pag nagpakitaan kayo ng grades. Peksman-cross my heart, padlock-susi.
  

• At higit sa lahat, walang thrill ang buhay college kung wala kang pinoproblema sa eskwelahan. Naniniwala ako na kung lahat ng bagay ay nakukuha kaagad ng walang kahirap-hirap at walang ka-challenge-challenge, BORING ang buhay mo kung ganun! :)

pagbubutingting atbp.

Akala mo ba mag-net lang magdamag ang alam ko?.



Puwes, nagkakamali ka. :)

Kasi, lingid sa kaalaman mo na nagtitiyagang bumasa ng blog ko ay may isa pa akong hobby bukod sa pagiging isang masigasig na estudyante at sa pagiging trying hard na photographer na naeengganyo sa scholarship ng Konrad Adenauer Asian Center for Journalism sa Ateneo De Manila kaya araw-araw lowbatt ang digicam namin at naghuhurementado ang nanay ko kasi hindi ko daw china-charge yung mga baterya pag na-low-batt.


Balik tayo sa kwento ko.

Yung isang hobby kong tinutukoy ay ang paggawa ng mga hikaw.

Ewan ko ba.

Beads fetish siguro akong maituturing dahil tuwing nakakakita ako ng beads gusto ko itong butingtingin para makagawa ng isang bagay na pwede ko ipagmayabang sa iba. joke lang. Basta, mahilig ako sa makukulay na beads, perlas (peke syempre) at kung ano-ano pa. Pagkatapos magkaroon ng porma at itsura yung mga beads na pinagsama-sama, may kakaibang feeling of satisfaction kasi, alam mo yun, yung napapangiti ka bigla habang tinitingnan yung nagawa mo na para bang yun na ang pinakamagandang bagay sa buong mundo, nagmumukha ka tuloy baby-inosente.


Teka, ano nga pala Filipino ng "beads"?

Nagtutunog conyo ako nito eh. Yuck. :)


**Mga Larawan:
♦Yung nasa itaas, online shop ko kuno. basta dyan nakalagay yung mga nagawa kong hikaw. haha. kung interesado ka sa mga kalokohan ko, punta ka na lang sa http://beadstar14.multiply.com
♦ Yung nasa baba, sampol ng gawa ko, oh ano, pwede na ba? :)