SONA mo, SONA ko. :)

Ang old-aged computer namin dito sa bahay, na-reformat na naman.
Lahat ng files inalis ng pinsan ko.
Lumuha man ako ng bato, wala na akong nagawa dahil huli na ang lahat nang maalala ko na may mga piktyurs pala ako na dapat eh pina-back-up-an ko gaya noong nagpunta kami sa Bolinao (kung saan tinira kami ng mga kritiko namin. argh) at 'yung high school reunion namin.
Pero naisip ko na-upload ko naman sa Friendster 'yun kaso yung mga piktyurs namin ni Mahal ko, tinabi ko dito sa PC para ipa-print, kaso wala na.
Naubos na.... Huhuhu.

****************************************************

Nanood ako ng SONA ni GMA kanina. Okay naman, at naniwala naman ako sa mga pinagsasabi niya kaya lang ang hindi ko maintindihan eh kung bakit parang bawat pagtatapos niya sa isang statement eh naghihintay siya ng masigabong palakpakan mula sa mga audience. Naluka ako kanina noong may milliseconds na huminto siya at nakalimutan ata pumalakpak ng audience, pero naka-palakpak din sila.

Kung ako ang tatanungin, totoo yung mga sinabi niya gaya sa Skills Development Program ng TESDA, pagpapatayo ng SCTEX at ano pa nga ba?????? Yun lang naalala ko na magandang nagawa niya eh. Eh kasi naman yung GNP, GDP at kung ano-ano pang tungkol sa pera at ekonomiya niyang sinabi eh alam ko na na pwedeng dayain noong high school pa ako, at teacher ko mismo ang nagsabi sa amin niyan. Hindi ko lang alam kung sino sa teacher ko at kay GMA ang nagsasabi ng totoo.

Sabi pa ni Gloria kanina, pinagtuunan daw niya ng pansin ang edukasyon dahil minsan siyang naging teacher. Ang masasabi ko naman kung talagang na-absorb mo ang essence ng pagiging guro, siguro alam mo na kailangan mo ng aprubahan ang PhP 19,000 bilang starting salary ng mga teachers, kaysa naman turuan mo ang mga Pilipino para i-export sa iba't-ibang bansa gaya ng mga nurses, engineers at physical therapists.

Oo nga't walang maibibigay na milyun-milyong dolyar ang mga guro, pero siguro naman sapat na ang tamang pa-suweldo sa mga guro na kabayaran sa pagtataya ng mga buhay nila sa panganib tuwing eleksyon, sa pagbili nila ng sariling chalk at manila paper na gagamitin sa classroom, sa paghahati nila ng baon niya sa estudyante niya na walang baon, sa pagbili niya ng paninda ng mga co-teachers niya at ng magulang ng mga estudyante niya kahit hindi naman niya ito kailangan.

Oo nga't hindi perpekto ang mga guro. May nagtitinda ng espasol, longanisa, Avon, Triumph, Natasha at kung anu-ano pa, pero biktima lang din sila ng sistema na mula sa itaas.
Ano nga bang magagawa ng isang bagong saltang teacher na puno ng ideyalismo kung tataliwas siya sa sistema, kung kapalit nito ay ang hindi nila pagkuha ng sweldo mula sa Superintendent?

Naalala ko tuloy 'yung pinabasang akda sa aming Philippine Lit., The Visitation of the Gods ni Gilda Cordero-Fernando, inis na inis ako sa prof. ko tuwing tatanungin niya ako kung ano ba ang mensahe ng istorya, sabi ko simple lang naman po, sinasalamin po ng akda ang sistema ng edukasyon sa bansa. Hindi siya na-kuntento, ang sabi niya kasi, halos ka-pareho daw namin yung bida sa akda,idealistic.

Sa huli, naintindihan ko kung bakit hindi siya nakuntento sa sagot ko, hindi ko lubos na naunawaan yung wakas: Noong sumama ang bidang guro sa picture taking at todo-ngiti pa. Parang hinayaan na din niyang mamatay ang idealismo sa kanya.

Hinayaan na niyang lamunin siya ng bulok na sistema na dapat sana'y babaguhin niya.

10 hours left.

Sampung oras na lang tapos na naman ang pagliliwaliw ko sa internet at sa pakikipag-utuan sa mga pamangkin ko.


Siguro, sa tingin mo exaggerated kung sasabihin ko na mahirap maging teacher. Pero totoo 'yun. Isa sa pinaka-mahirap na kurso ngayon ang pagtuturo, lalo na kung sa state university ka nag-aaral kung saan madaling makapasok pero halos gumapang ka na, makalabas lang sa tamang oras. At lalo na kung mahina ka sa Math gaya ko (yun eh kung pinapangarap mong maituro lahat ng subject sa mga estudyante mo at may matutunan sila sa iyo, lalo na sa elementary-gaya ko.)

Pero sasabihin ko sa'yo, hindi talaga madali.

Walang chance maghabol ng back subject tuwing summer kasi required mag-summer ng dalawang taon (2nd year at 3rd year), full load pa. Tsk Tsk.

Masasabi ko na siguro ito na ang pinakamasayang parte ng pagiging Eduk schudent sa CLSU- ang sembreak. Kahit kulang isang linggo lang na walang pasok, ayos lang, at least kahit papaano nakahinga kami ng maluwag-luwag, nakatulog ng higit sa limang oras at nakakain ng tunay na edible na pagkain na luto ni Nanay.

Kahit drowing lang yung sembreak namin, ayos pa din. Madami akong natutunan sa pagpasok kahit opisyal nang dineklara na sembreak na. Eto yung ilan:

• Dahil may mga pasaway na teacher na sem-break nagbibigay ng final exams, nangangahulugan din na kailangan bukas ang opisina ng CEd-Student Council para mamigay ng Final Exam Permit. Nangangahulugan din ng meryenda overload at Dacoco overload o Ipay overload kasi hindi na bukas ang mga canteen at si Kuya Minder! (yahoo. :))

• Minsan, nakukuha sa tiyaga at charm ang mga teachers na desididong bigyan ka ng 4 o 5 para gawing mahiwagang 3 ang grade mo. Yun eh kung matiyaga ka talagang suyuin at dalawin ang teacher mo, at syempre kung likas na may kakaiba kang charm. Ayun eh.

• Minsan din, kailangan mamili ng teacher na gagamitan mo ng charm, kasi may mga teacher na sing-dumi ng kanal at sim-baho ng mga kambing, kalabaw at kabayo ang ugali. Kadalasan nilang linya:"Wag mong sasabihin na kinausap/tinext kita ha. Pag nagpunta ka, ikaw lang mag-isa dapat." Gets mo?
  

• Masarap makipag-bonding sa mga dati mong teachers o sa mga magiging teacher mo next sem tuwing sembreak, lalo na kung lagi kang nasa college kasi andun din sila kahit sembreak na.

• Minsan din, sinusubukan ka ng teacher kung hanggang saan ang kaya mong gawin para ipasa ang subject lalo na kung talagang alanganin ka. Isa lang ang masasabi ko dito: matuto kang kumilatis kung sino talaga ang concerned sa'yo at kung sino ang nakikipag-gaguhan lang sa'yo, maniwala ka, mai-ca-categorize mo talaga sila sa ganyang klase. Promise.

• Hindi madaling magbigay-serbisyo sa mga kapwa estudyante lalo na kung nire-raygun ka nila ng masasakit na salita sa mga bagay na nakikita nilang hindi maganda sa'yo. Pero ayos lang, kasi kahit papaano, naimumulat mo sila sa realidad na tao ka lang din, gaya nila, may karapatan magkamal, pumupurol ang utak dahil sa gutom at sumasablay paminsan-minsan.

• Malalaman mo kung sino ang totoo at ka-sanggang-dikit mo sa mga taong nakikipag-plastikan lang sa'yo pag nagpakitaan kayo ng grades. Peksman-cross my heart, padlock-susi.
  

• At higit sa lahat, walang thrill ang buhay college kung wala kang pinoproblema sa eskwelahan. Naniniwala ako na kung lahat ng bagay ay nakukuha kaagad ng walang kahirap-hirap at walang ka-challenge-challenge, BORING ang buhay mo kung ganun! :)